Ik beken dat ik verzot ben op de Verenigde Staten. Zoals zovelen van mijn “net na de oorlog” generatie zijn opgegroeid met de Amerikaanse Droom. Amerika was vrijheid. Amarika was rijkdom. Amerika was beschaving. In Amerika was alles mogelijk. Hun technisch vernuft was onbegrensd. Zij hadden pas echte televisie en echte auto,s. Echte vliegtuigen en echte raketten. Zij waren het die ons hadden bevrijd, zij die de Vietnamees wilden behoeden voor de communistische dictatuur. Zij waren het land van de films en de muziek. We wilden er o zo graag bij horen.
Ik beken dat ik nog steeds deze sentimenten heb. Ze zijn me zo goed ingeprent. Ook al weet ik beter. Ken ik ook het andere gezicht van Amerika. Het land van de rassenongelijkheid. Het land van de Ku Kux Klan .Het land waarin het leven bepaalt wordt door het geld. Het land dat zich verheven voelt boven iedere andere natie. Het land dat met het grootste gemak andere landen beschuldigd van het begaan van genocide en zichzelf daarvan vrij pleit en het daardoor nog voor elkaar krijgt om niet op het lijstje van plegers voor te komen. Het land dat z,n Indianen bijna uitroeide en hun kultuur kapot maakt.
Passieflower 