Soms geloof ik mijn eigen oren niet. Zoals tijdens het journaal op Nederland èèn van acht uur vanavond. Ik hoorde de naam Bussemaker en iets over bezuinigen op de kosten van de AWBZ. Ineens was ik èèn en al oor. Die Jet Bussemaker, staatssecretaris van het ministerie van Volsgezondheid, Welzijn en Sport is voornemens de ouden van dagen en gehandikapten tal van dingetjes af te nemen. Zoals de uitstapjes met begeleiding en hulpdingetjes in het dagelijks huishouden. Het kost te veel en het zijn “luxe” dingen. Er moet geld overblijven om oorlogen te kunnen blijven voeren, nu en in de toekomst. Dat noopt tot prioriteiten stellen natuurlijk. Dus kunnen die luxe dingetjes wel geschrapt worden. Bejaarden en gehandikapten kosten al een behoorlijke smak geld.
Wat ik zo langzamerhand niet meer snap is dat een politieke partij die z,n wortels heeft zitten in de arbeiderswereld en dus solidair zou mogen zijn met de zwakken in de samenleving tot dit soort politiek kan vervallen. Wat beweegt zo,n vrouw als Jet om dit voor te stellen? Hoe kan zo iemand zich socialist wanen? En wat ik niet snap is dat Jan Peter en Andre er mee in kunnen stemmen. Dat dit voorstel zeker als voornemen in de miljoenennota terecht komt op Prinsjesdag. Dat zij zich beschaafd noemen.
Is er een menswaardig bestaan mogelijk als je gebrekkig en oud bent zonder enige hulp bij een beetje verlichting? Zonder recht op een uitstapje? Is een menswaardig bestaan mogelijk wanneer je alleen je vertier nog mag vinden achter je pot met een geranium voor het raam?
De afbeelding is gemaakt door Dorothy A Hoffman.