Over muziek is veel gekletst en geschreven. En ieder mens op deze wereld, jong en oud kennen het en praktiseren het. Voor mij is muziek hetzelfde als praten. Het doet er niet zoveel toe of er woorden aan de muziek is toegevoegd of niet. Zowel een melodie als een tekst geven afzonderlijk weer wat iemand voelt. Muziek is daarom het eigendom van de mens. Er zijn mensen die de kunst om muziek te maken beter beheersen dan anderen. En er zijn mensen die alleen maar naar die muziek luisteren. Muziek maken heeft vooral zin als er ook mensen zijn de willen luisteren. En dat gebeurd al vanaf het begin dat de mens bestaat. Muziek is door sommige regiems als een wapen gebruikt. De Engelsen verboden bijvoorbeeld lang geleden de Schotten om muziekinstrumenten te gebruiken. En bepaalde de Nazi,s wat wel en niet toegestaan was om te beluisteren. Sinds het moment dat de techniek manieren bood om muziek op te nemen en later weer ten gehore te brengen, om muziek op een bijna magische manier te transporteren door de lucht en via gesneden sporen, ook wel groeven genaamd, in lakplaten te laten voort leven is het wezen van de muziek gedood. Muziek werd een produkt dat in handen kwam van een heuze, naar geld hongerende industrie. En het is die industrie geworden die bepaalt wat muziek is. De natuurlijke ontwikkeling van de tradities op het muzikale vlak is verdwenen. Muziek is eenheidsworst geworden. En dat begint de muziek industrie nu de das om te doen. Hun beschermingsclubjes zoals de BUMA/STEMRA, de RIAA en meer jagen op de centen van het copyright dat op de muziek rust. De muziekindustrie vergeet, als beheerders van deze clubjes, producenten van de muziek en vooral als geldwolven, wat het wezen is van muziek. Ze vergeten om echt talent de creatieve ruimte te geven om hun bijdrage aan de ontwikkeling van de muziek te leveren. Ze brengen daarbij de muziek ontiegelijk veel schade toe door alleen nog maar gefocust te zijn op de rechten en vooral het geld. Ze vermoordden de muziek. Bovendien hebben ze van het muziek maken een onrealistisch en hebberig beroep gemaakt.. In de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw kwam de muziek industrie met het eerste serieuze offencief tegen het, zoals zij dat noemen, illegaal copyeren en distribueren van hun produkt. Home taping is killing music stond op menige binnenhoes gedrukt op de Engelse markt. En dwong de muziekindustrie een wettelijke vergoeding af op blanco muziek en beelddragers. En legaliseerde in feite het illegaal copyeren.
BUMA/STEMRA is een jacht begonnen op de webloggers die muziek op hun logs zetten ( zie Cinner) . Ik zal iets voorzichtiger omgaan met Leibele,s lievelingsyeksten op donderdag. Voor de zekerheid heb ik de oude logjes verwijderd en zal ik naast de You Tube clipjes ook de teksten dieplinken. Omdat ik vind dat het toch mijn recht is om de wereld kenbaar te maken wat mij beroert als het om muziek gaat. En recht is iets waarvoor niet betaalt moet worden. Anders hebben alleen maar hen met veel centen rechten.
De afbeelding is van Poor Drunkards Child Sheet music. De ste is niet te bereiken zodat ik geen verdere info over deze afbeelding kan geven.
Dan moeten ze heel YouTube leeghalen….
Iedereen heeft wel een mening over een kunstwerk, een compositie of een muziek voorstelling. Dat is goed, moet vooral zo blijven… en laten we voor de rest overal afblijven… want idd dat is dodelijk voor de creatieve geest!
http://www.nu.nl/news/1434631/50/Bumabrief_moet_worden_gezien_als_%27service%27.html
Het is allemaal een hoop gezeik om geld, ook al zo oud als de mensheid.
Denk niet dat ze dat doorzetten, het is de grootste onzin die er is, een linkje mag wel en embedden niet, dat slaat echt nergens op, er staat toch al youtube in het filmpje dus is de bron zo toch ook herkenbaar
Ze proberen maar een eind weg. Het zal ze uiteindelijk niet lukken