Leibele,s lievelingsteksten op donderdag

Er zijn nieuws onderwerpen die iedereen wil weten. Onderwerpen die kritiek losmaken bij de mens. Èèn van die door de mens zo geliefd nieuwsblokje zijn de weersverwachtingen. Het wordt snikheet of steenkoud of zeiknat of het wordt hondenweer. Snel tevreden is de mens niet als het gaat over het weer. de teksten van veel liedjes gaan over dat wat de mens het meest bezighoud. Over de liefde of juist het ontbreken daarvan. In het geval van de weers-gerelateerde onderwerpen zijn ook wel wat teksten geschreven. Deze gaan dan doorgaans over de jaargetijden zoals die bijvoorbeeld bezongen worden in sinterklaas en kerstliedjes. Er is een Engels koor dat op een wonderlijke en bijzondere manier zomaar een weersbericht omvormde ot een heel mooi lied. Het zijn de Master Singers met hun Weather Forcast. Dankzij dit op Youtube gevonden filmpje is de tekst meteen te lezen.

Read Full Post »

Leibele,s kerken op zondag

Voorlopig zal dit het laatste logje uit alle kerkbezoeken van Leibele op zondag zijn. Al jaren lang heb ik bijna iedere zondag iets over religie geschreven. En dat vind ik voorlopig wel genoeg. Religie heeft mij altijd geboeid maar nooit heeft religie mij laten geloven in een god of goden. Net zo als Boedhisten niet geloven dat er iemand alles heeft geschapen, de wereld met al dat er op te vinden is, de sterren of een hemel geloof ik in zo,n consept. Ik geniet en verwonder me slechts over al dat leeft. Ik neem genoegen met wat ik op deze wereld aantref aan insekten, bloemen, dieren , mensen en al wat er nog meer is. Ik geloof, net zo als boedhisten dat alles komt, is, sterft en weer terug komt. Zoals het water van een rivier vanuit de bergen naar de zee stroomt en vandaar weer naar de bergen terug keert en weer z,n weg naar beneden volgt. Ik neem genoegen met het genieten van alles wat deze wereld mij biedt. Zoals hier op deze foto die door Doggy genomen is en laat zien hoe ik met m,n camera en groothoek converter op zoek ben naar bloemmetjes en beestjes.

Read Full Post »

Leibele,s lievelingsteksten op donderdag

Gesproken en gezongen taal is vaak een obstakel voor de mens om met elkaar te communiceren op een begrijpelijke manier. Dat we precies begrijpen waar we over spreken of zingen. Ieder land heeft zo zijn eigen talen.Èèn officiele die iedereen spreekt plus dan nog eens streekgebonden andere talen of dialekten. Zoals het Nederlands en Fries of het Engels en Welsh. Per land zijn er nog grotere verschillen en zo komt het dat we opgescheept zitten met een heleboel talen. Als klein kind spraken mijn tweelingzus en ik soms ons eigen gekreeerde “buitenlands” . Dat deden we vooral als we bemerkten dat heel veel andere mensen op de plekken in het Amsterdamse centrum van die vreemde talen spraken met elkaar. We hadden zoiets als: dat kunnen wij ook wel, gek praten. Als gast bij een paar akteurs in London, in mijn late tienerjaren, werd mij gevraagd om iets voor te lezen uit het boek dat ik op dat moment zat te lezen. Zij spraken en verstonden absoluut geen Nederlands maar ze wilden de melodie van deze taal heel graag horen. En las ik hen dus voor uit “De Verwondering” van Hugo Claus.

Er zijn een aantal songs geschreven waarvan de teksten in talen zijn geschreven en gezongen die ik niet spreek, niet kan verstaan en dus ook niet begrijp. Teksten echter die juist door de melodie die de woorden begeleiden mij zo ontzettend beroeren. Zo hoorde ik recentelijk een nummer dat Glòsòli heet en geschreven werd in het Ijslands door Sigur Ros.

Read Full Post »

Dat wordt lopen

Mokum heeft een stadsregisseur. Een hele nieuwe nog wel. Zijn voornaam is Cas. Gemakshalve zal ik hem dan ook maar bij zijn voornaam noemen omdat dit makkelijker is dan het keer op keer uitspreken van zijn funktie. Van Cas zou je mogen verwachten dat hij, wanneer er wat aan de straten, tunnels, ondergrondse kabels en buizen gewerkt moet worden voor bijvoorbeeld onderhoud, dat hij dat op een slimmere manier doet dan al zijn voorgangers. Bijvoorbeeld dat hij een betere tijdsplanning maakt wat betreft de toeristen-maanden. Maar nee hoor, Cas doet dat niet. Cas maakt het zelfs nog veel bonter. Cas gooit bijna heel centrum op slot en de metro tussen het Centraal station en het Amstelstation zet Cas gewoon maar eventjes stil. En de eerste tunnel onder het Ij sluit Cas dan gemakshalve ook nog maar eventjes af. Het zijn blijkbaar niet meer alleen de oude vervuilende automobielen die in het Amsterdamse stadshart tot het “unerwunschtes”soort behoren. Zelfs de Hybride familie is “unerwunscht”. Dat wordt dus de benenwagen. Een benenwagen die volgens Cas langer moet duren dan de avond-vierdaagse.

Read Full Post »

In the evening

Wat is nu heerlijker dan een ritje langs een kanaal terwijl de zon bezig is om onder te gaan en je deze muziek hoort?

Read Full Post »

Aanstelleritis en Pietepaf

Afgelopen donderdag moest ik naar de cardioloog voor de uitslag van het holteronderzoek dat ik weken geleden had. De aanleiding voor dat onderzoek was dat m,n rikketik heel af en toe mij het gevoel geeft dat ie zomaar effe van ritme veranderd. Dat doet ie zonder enige aanleiding. De afspraak was dat dit onderzoek gedaan zou worden op het moment dat m,n rikketik ook daadwerkelijk z,n kuren vertoont. Een holterkastje voor de spoedgevallen zo werd mij verzekerd. Maar mijn cardioloog en het ziekenhuis waar hij werkt is een slechte. Hadden ze helemaal geen spoedkastje. Toch maar besloten om , al was het te laat, zo,n holterkastje te halen en dan voor wat meer dagen, er op hopend dat m,n rikketik nu toch wel eventjes z,n kuren zou vertonen. Mis dus. Dus kreeg ik te horen van m,n cardioloog dat er geen ritmestoornis was. Ik moest maar eens gaan accepteren dat ik een hartpatient ben, zei die tegen mij. En dat hij mij voortaan wel even met rust ging laten. Dus geen controle afspraak zelfs. Het lef van deze man verbaasd me. Juist doordat hij mijn klachten die bleven na de eerste keer gedottert te zijn en zijn laksheid in het serieus nemen van die klachten heeft erin geresulteert dat er èèn ader al helemaal dicht zit. Een ader die niet meer open te krijgen is en waar geen nieuwe ader aan vastgehecht kan worden. Een cardioloog die maar vind dat het allemaal maar aanstelleritis is van mij. Hij zal me met rust laten zei die, maar hij hoeft daar echt geen moeite voor te doen. Ik zal hem namelijk met rust laten. Ik zal onderzoeken wat ik tegen deze man kan beginnen en wat de mogelijkheden zijn om een andere cardioloog te krijgen. Of het verstandig zou zijn een andere uit dit ziekenhuis te nemen of juist uit een ander ziekenhuis. De tijd dat ik nog goed gelovig was en vol vertrouwen verhaaltjes zoals Pietepaf het circushondje geloofde is allang voorbij. Ik weet dondersgoed dat wat ik voel juist is en dat er geen enkele arts mij kan vertellen dat ik het mis heb.

Read Full Post »

Op bezoek

Verscholen tussen het riet aan de oever van de sloot zag ik deze Gele Lis. Een teken dat er in dit Nieuwe Land dat door ingenieur Cornelis Lely mogelijk werd gemaakt de natuur zich nog steeds aan het verrijken is wat betreft de soorten planten en dieren. De ene soort trekt nu eenmaal weer andere soorten aan en op die manier bieden ze elkaar een gezonde leefwereld aan. Zoals dit vliegend beestje duidelijk maakt door op visite te gaan bij de Gele Lis.

Read Full Post »

Al dagen lang………..

Al dagen lang ben ik er niet toe gekomen om hier weer een stukje te plaatsen. Al dagen lang heb ik bijna geen foto genomen. Al dagen lang volg ik het nieuws niet. Al dagen lang zit er een song in mijn hoofd die er niet toe doet. Al dagen lang vind ik de tekst van dat nummer helemaal niks. Dus vandaag neem ik maar eens m,n empeedriespelertje mee als ik een stuk ga rijden. Al dagen lang zwemmen hier overal jonge ouders met hun kroost.

Read Full Post »

Leibele,s lievelingsteksten op donderdag

Dit weer brengt mij veelvuldig langs de zijkanten van weiden, langs bosranden en slootkanten.Het is heerlijk toeven temidden van de blaasbloemen, boterbloemen en het fluitekruid. De geuren opsnuivend en het geluid van vogels en bromvliegen om me heen horend. Het is helemaal genieten. Iedere keer weer komt er een nummer van een legendarisch Pink Floyd album bij mij boven. Ik waan mij in de Grandchester Meadows en zachtjes zing ik de woorden.

Read Full Post »

Een monument is toch niet nodig?

Het NIW berichtte vandaag een nieuwtje waarvan de inhoud nogal schokkend is. Het verhaalt over een burgemeester van VVD huize die het niet zo nodig vond om voor de door de Nazi,s vermoorde joodse inwoners van Utrecht een apart monument te plaatsen. In de stad waarvan hij van 1992 tm 1999 burgemeester was en wat betreft grootte de vierde stad van ons land is lijkt het daarom alsof er geen duizend en meer joden vanaf de Maliebaan voorgoed naar het Oosten werden gedeporteerd. Èèn monument ter nagedachtenis aan de Utrechtse oorlogsgetroffenen vind hij blijkbaar genoeg. Dat zo,n man die zo denigrerend over deze “duizend levens” denkt het nog kan schoppen tot voorzitter van de VVD is op z,n minst een gotspe. Op mijn weblog zullen die Joodse Utrechtenaren voor altijd bij naam genoemd worden.

Read Full Post »