Childgate

Zo stil als het hier op mijn weblog is is het niet meer in het Europees luchtruim en het benaderd de herrie dat zich in het hoofd van een groot gedeelte van de 322 Nederlandse Rooms-Katholieke internaat jongetjes en nog velen meer in de rest van de wereld afspeelt. Zo als een vulkaan in Ijsland de wereld in verbijstering bracht, zo brachten tal van Roomse geestelijken menig onstoffelijk deel van levende wezens in verbijstering. Niet alleen de slachtoffers van het sexuele , geestelijke en lichamelijke geweld dat kloosterlingen en tot priester gewijdde kloosterlingen, parochievicarissen, bisschoppen en een paus maar ook al die anderen die een onlosmakende band hebben en hadden met de eerste gemeenschap van de volgelingen van Jezus van Nazareth.

De wereld van die internaats-genootjes is een arena van strijdende zielen geworden. Het verhaal van hen die op die internaten te maken hebben gekregen met de verkrachting van hun veiligheid wordt door die anderen die dat niet is overkomen in twijfel getrokken en zelfs ontkend. Op de gastenboeken op internet van oud internaats-genoten is het censureren van “bekentenissen” door de beheerders er van  gemeengoed  geworden. De lange arm van het Vaticaan maakt overuren. De moderne defotie van de in 1340 geboren Geert Grote dat het begin inluidde van de scheuring van de Katholieke Kerk lijkt aan een rivivel begonnen te zijn. De teksten van kerkliederen  die geschreven zijn door een Nederlandse theoloog en ex Jezuiet, Huub Oosterhuis, zijn ineens verboden door het Vaticaan met de hulp van een groot deel van de  Nederlandse Bisschoppen.

Het is schokkend om te zien hoe het kleinste onafhankelijke staatje ter wereld, Status Civitatus Vatacanae , beter bekend als Vaticaanstad zijn eigen rechtsregels kan uitvoeren buiten z,n eigen staat. Dat het in staat is om binnen andere staten eigen baas te kunnen spelen en de rechtsregels van die andere staten gewoon naast zich neer kan leggen. En dat het sinds 1 januari 2009 het Italiaans Recht dat gehanteerd werd in Vaticaanstad vanaf dat moment eerst goedgekeurd moet worden door de rechtelijke Macht van Vaticaanstad alvorens het er de status van rechtsgeldigheid verkrijgt.

Aanstaande zaterdag ga ik, bij leven en welzijn, naar een grensdorpje in het oosten van het land om er met een aantal “lotgenoten” te praten over onze ervaringen met de pedofiele neigingen van de paters  van de Salesianen van Don Bosco .

Er is een initiatief genomen, door wie precies weet ik niet, dat ik van harte steun. Het heet “Childgate”, dat een Europese petitie zal zijn. ik hoop dat jullie die willen ondertekenen en doormailen  naar  childgate@gmail.com  .  De tekst van die petitie is:

Een Europese petitie!

Bij deze roep ik het Europees Parlement op om alles in het werk te stellen waardoor opdracht gegeven kan worden aan Eurojust om een diepgaand onafhankelijk onderzoek uit te gaan voeren naar de aard en omvang van seksueel misbruik, fysiek en psychisch geweld door vertegenwoordigers van kerkelijke organisaties binnen de lidstaten van de Europese Unie.

De doelstelling van dit onderzoek dient verder te gaan dan het louter en alleen in kaart brengen van dergelijk misbruik en geweld maar dient ook de mogelijkheid te onderzoeken, in combinatie met de bijhorende aanbevelingen, hoe bij al dit soort van misstanden kerkelijk recht ondergeschikt is en blijft aan civiel recht en strafrecht binnen alle lidstaten van de Europeese Unie. Een en ander zonodig in samenhang met inhoudelijk uitgewerkte aanbevelingen tot supranationale wetgeving, zonder verjaringstermijn.

Naam:

Woonplaats:

Land:

Read Full Post »

Een einde van een tijdperk

In de negentiende eeuw begon het leven van de bewoners in Europa “dramatisch” te veranderen. De komst van de stoommachines, landbouw-werktuigen zoals sterk verbeterde ploegen en tal van machines die het handwerkmatige proces om producten te vervaardigen hebben ervoor gezorgd dat er een massale verstedelijking optrad. De sociale struktuur waarin de mens zich thuis voelde voldeed niet meer aan de veranderde leefstijl. Nieuwe kennis verdrong de eeuwen oude kennis die men van het leven had. Stedelingen begonnen te vergeten hoe het leven op het land was. Hoe het plantaardig en dierlijk voedsel geproduceerd werd. Welke wisselwerkingen er waren tussen het dierlijk leven buiten de weiden en akkers en dat wat er in leefden. Men vergat dat de natuur door alles dat zich daar in bevond in stand gehouden werd. Het wild bracht essentiele meststoffen vanuit het bos naar de weiden en akkers en andersom. Die wisselwerking hield eeuwenlang  de differsiteit en kwaliteit van het eco-systeem in stand. de mechanisatie van de landbouw en veeteelt bracht daar een dramatische verandering in teweeg. De grootschaligheid van het boeren was eengrote uitputtingsslag voor de kwaliteit vande landbouwgronden. Prikkeldraad als afrasteringen maakte een einde aan de natuurlijke groenwallen die tussen de landbouw percelenstonden. De natuurlijke vijanden van schadelijke insekten voor de gewassen verdwenen daardoor in aantallen en soorten. Chemische bestrijdingsmiddelen deden hun intrede.

Creshes waren niet nodig in het leven van gezinnen. Vaders en moeders woonden op de boerderijen van hun vaders en moeders. Die vaders en moeders voedden de kinderen van hun kinderen op zodat er een systeem bestond dat de continuiteit van zorg en arbeid, en dus inkomen, mogelijk maakte doordat de ouders van de kleinste kinderen konden werken op het land en in de stallen. Iedereen had z,n funktie. Het gebruik van gevaarlijke stoffen in de landbouw en industrie is het alternatief geworden om er voor te zorgen dat men brood op de plank krijgt. Het menselijk leven wordt kunstmatig verlengt omdat het tegenwoordig tal van industrieën in stand houdt

Er zijn sinds het weg vallen van deze oude sociaal-economische structuren nieuwe alternatieven uitgevonden. Maar deze nieuwe alternatieven zoals het pensioen en de zorg missen de flexibiliteit die nodig is om probleemloos te kunnen werken.  Het is afhankelijk geworden van de economische werkelijkheid, de beschikbaarheid van kapitaal om het te kunnen bekostigen. De mens heeft zich aardig in de nesten gewerkt. De keuzes die politieke partijen maken om te redden wat er nog te redden valt mist creativiteit en is gebaseerd op het egoisme van de politieke kleur. Het leven zoals zich dat afspeelt binnen de kamers van de politieke partijen, de Tweede en Eerste Kamer en op de kamers van de werkgevers en werknemers hebben het karakter gekregen van een kippenhok, het gekakel is oorverdovend. Het luidt het einde in van een tijdperk.

Read Full Post »

Beroofd van de bloedband

Zou Jozef de timmerman zo ontzettend verliefd zijn geweest op Mirjam, de vrouw die ook wel Maria of  Maryam genoemd wordt dat hij zich met haar verloofde en uiteindelijk trouwde? Of zou hij zich geconformeerd hebben aan de Joodse traditie van het uithuwelijken? En was het ook uit liefde dat Mirjam Maria  Maryam zich met Josef verloofde en huwde of kwam het ook door het uithuwelijken? Wat waren de motieven voor dat uithuwelijken, een bruidschat of het voorkomen van de schande van het ongehuwde moederschap? Zouden theologen zich met dit soort vragen ooit hebben bezig gehouden?

Zou Jozef zich ongelukkig hebben gevoeld binnen dat huwelijk, beroofd van de bloedband met z,n stiefzoon, Jezus die ook wel Christus of Isa werd genoemd? Zou Jezus Christus Isa een goede stiefzoon voor Jozef zijn geweest, zou hij geweten hebben dat Jozef niet z,n eigen vader was, zou hij opstandig zijn geweest en het bloed onder de nagels van Jozef hebben gehaald? Zou dit er toe hebben geleid dat Jozef vanaf het moment dat z,n stiefzoon twaalf jaar oud was uit beeld is verdwenen door echtscheiding of overleed Jozef toen?

Met deze vragen heb ik beslist niet de bedoeling om wie dan ook in z,n geloof te kwetsen. Het zijn zomaar vragen die bij mij opkwamen na mijn catechismus lessen die ik als elfjarig joods jongetje van een broeder van de Rooms Katholieke kloosterorde St Louis kreeg in het kader van de overstap van het joodse naar het katholieke bestaan van mijn ouders. Dat E,lohim van het toneel verdween en ik ineens een stiefgod kreeg.  Vragen die ik mezelf in de periode die tussen het joodse en katholieke leven inlagen niet dorst te stellen. Dat ik op de openbare school het vuile joodse kind was en dat ik op de katholieke school in de periode dat ik nog niet gedoopt was een heiden werd genoemd.

Ik werd in zekere zin ook beroofd van de bloedband met de opperwezens. Hoe goed ik ook mijn best deed om ergens in te geloven, het lukte niet meer. Op de vrije School kregen mijn kinderen en hun klasgenootjes ieder jaar in december een kado van hun leerkrachten, bijgestaan door sommige ouders. Omdat mijn kinderen en hun klasgenootjes het hele schooljaar door de leerkrachten trakteerden door hun inzet en aanwezigheid op school. Het kado was ieder jaar weer hetzelfde kado, het bestond uit twee hele oude toneelstukken uit de tijd dat de meeste mensen de vaardigheid van het lezen nog niet zo bijster onder de knieën hadden en daardoor de evangelie verhalen van Matheus en Lucas en nog wel een paar  niet zo goed kenden. Deze verhalen, èèn over het Paradijs en de ander over de lotgevallen van Jozef en Mirjam Maria Maryam ten tijde van hun tocht van Nazareth naar Bethlehem in de nu tot de Palastijnse Staat  behorende streek uit het Bijbels Israel werd voor het eerst opgevoerd door de mensen uit Oberufer in de twaalfde eeuw. Het was het Oberufer Paradijs en Kerstspel. Op een eiland in de Donau in het Oostenrijks- Hongaars grensgebied. Een paar bijbelvertellingen die op deze manier onder de aandacht van mensen gebracht wordt spreekt veel meer tot de verbeelding dan het moeten aanhoren van puur geschreven saaie teksten. Het heeft er in ieder geval voor gezorgd dat ik niet resoluut afwijzend sta tegenover welke religie dan ook.

Ieder mens heeft een bloedband naar een almachtig wezen. De èèn in E,lohim, de ander in god de vader met z,n zoon en de heilige geest, weer anderen met Allah en weer anderen met Buddha en z,n vele reincarnaties of met Carl Marx en Friedrich Engels. En sommigen met helemaal niets. Met een beetje respekt voor elkaar is dit helemaal geen sta in de weg voor een sociale, vredelievende wereld.

Read Full Post »

Vallen en opstaan

De spagaat waarin politici liggen word zo langzamerhand lachwekkend. Oplossingen voor verzonnen problemen worden steeds maffer. En toch behoren ze allen tesamen genomen bij de evolutie van de samenleving. Dat een advokaat op grond van z,n geloofs overtuiging alleen voor z,n allerhoogste machthebber opstaat en niet voor zo,n vertegenwoordiger van de aardse macht is in mijn optiek gerechtvaardigd. En gelukkig oordeelde zijn beroepsgroep idem dito. Hij mag gewoon blijven zitten in de rechtszaal. Nebahat Albayrak voelt door deze verklaring van het Hof van Disipline de hete adem van Blonde Geert in haar nek. Het maakt haar en haar politieke partij nog onzekerder over hun bestaansrecht. En komt ze met dezelfde retoriek die zo kenmerkend is voor haar aardsrivaal Blonde Geert. Ze komt met maatregelen die de weerbarstige advokaat moet dwingen om toch op te staan voor de wereldse machts vertegenwoordigers, de rechters. Daarbij schuwt ze niet om het recht en haar vertegenwoordigers in de rechtspraak naast zich neer te leggen en daar geen respekt voor te tonen. Het verwijt dat zij de advokaat  maakt gebruikt ze nu zelf.

Pauw en Witteman deden zo iets vorige week in een uitzending van hun, op na-aperij gestoeld praat programma. Barend en van Dorp zouden hun fatsoen hebben gehouden ten opzichte van de gast van Pauw en Witteman.Ik huldig hier niet het geestelijk principe van de advokaat in kwestie. Maar fatsoen en respekt dien je wel te behouden als je met zo,n man in diskussie gaat. Sinds het Westen de oorlog tegen het kwaad is begonnen is het kwaad alleen maar erger geworden. Er is een ware godsdienst-oorlog over de wereld los gebarsten, wereld omvattender dan de middeleeuwse kruistochten.

Gelukkig zijn er in het verleden ook voorbeelden te geven van hoe verschillende religieuze groepen vreedzaam naast elkaar en met elkaar kunnen samen leven. Dat de aardsvijanden van nu, de Islamitische en de Joodse in een ver verleden in Noord Afrika weldegelijk harmonieus met elkaar om konden gaan. Dat daardoor een kunstzinnige samensmelting van muziek geboren kon worden, zoals hier te beluisteren valt.

Het is net zo als met het leren schaatsen bedacht ik mij bij het zien van het eerste ijs dit jaar. Je leert het met vallen en opstaan. Laat Geert en Nebahat en Pauw en Mohammed Enait en de rest maar stoeien met elkaar. Het komt allemaal wel een keer goed.

Read Full Post »

Drie kaarsjes

Zoals jullie zien is er geen enkel kaarsje te bespeuren op de bovenstaande foto. En ook het weer dat de foto doet vermoeden is niet het weer dat we nu op dit moment  hebben. Die foto heb ik dan ook op de dertiende dag van  augustus in dit jaar gemaakt om zestien uur en zeven-en-veertig minuten. Ik schrijf hier toch over die drie kaarsjes, dat ik die drie kaarsjes niet heb, dat ik domweg vergeten was die kaarsjes te kopen.

Het is namelijk zo dat het sinds vrijdag weer  חנכה חנוכה  ofwel Chanoeka is. Ondanks dat ik denk dat  E,lohim (hij van gene zijde of ook wel god genaamd) sinds Sobibor en Auschwitz en al die andere verschrikkelijke oorden ook dood is heb ik toch wel iets met dit soort joods religieuze feesten. Koester ik de wens om deze tradities niet het graf in te laten gaan. Vandaag dus tik ik mij op m,n vingers omdat ik het glad vergeten was. Natuurlijk heb ik wel een glad excuus voor handen, uiteindelijk is mij deze menselijke kwaal om jezelf vrij te pleiten niet vreemd. M,n Chanoekia, die negenarmige kandelaar die ik als nalatenschap van m,n overleden zus ieder jaar daarvoor gebruik heeft kleine kaarsjes nodig. Een formaat die ik hier in Blijmakersveen niet kan kopen. En toen ik deze afgelopen week wel in Amsterdam was heb ik er gewoon niet aan gedacht die ook even aan te schaffen.

Speciaal voor m,n zus en omdat dat ik ik zeker weet dat zij, mocht er een hemel bestaan, hier wel van zou houden dit Chanoeka lied.

Voor de tekst er van kun je hier klikken

Read Full Post »

De week van het profileren

De afgelopen week werd gedomineerd door lieden die zich op niet mis te verstane wijze zichzelf en dat wat ze vertegenwoordigen kenschetsten en de aandacht vestigden op dat waar ze voor staan. Blonde Geert nam de aftrap door z,n voorstel tot het invoeren van de Kopvodden Tax. Mark Rutte deed dat door  z,n conservatisme met betrekking tot de hypotheken weer eens stellig te verdedigen en Agnes Kant door haar papagaai gedrag ten aanzien van een andere stelling van Blonde Geert dat betrekking heeft op de leeftijd waarop mensen gebruik mogen gaan maken van de AOW en Jacques Roosendaal van de SGP wil vooral naar “boven” kijken en niet naar de inhoud van de portemonnee.

Een miljarden-nota heeft altijd kunnen rekenen op lekkages en veel geklets. Zo,n lek dat steevast net iets eerder optreed dan de officiele presentatie van zo,n door geld gedomineerde nota heeft tot doel om de schok die de inhoud van zo,n miljarden- nota teweeg kan brengen iets te verzachten. Een voorbereiding als het ware op een slecht nieuws gesprek. Het eerste geklets dat de volgende twee dagen plaat vind in  de openbare praatzaal van onze democratie heeft veel weg van het parings-ritueel van het edelhert, een ritueel dat zich traditiegetrouw in dezelfde periode in het jaar afspeelt en het leven van de kudde tijdelijk volledig beheerst.

En zo trof ik het boodschappen-centrum van Blijmakersveen gisteren aan.  Een marktkramentafeltje van de Federatie  van de Nederlandse Vakbeweging, vlak voor het begin van de markt, waar een paar kaderleden van die vereniging de winkelende burgers opriepen om in verzet te komen tegen de verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd en vooral ook om lid te worden van die vereniging werd aan de andere kant van de markt gemarkeert door de bus van Jezus en waarvan de inzittenden in processie en kerstenend rondliepen met een hemelse boodschap die over alles behalve  de inhoud van de portemonnee ging.

Stellingen en standpunten worden weer eens duidelijk gemaakt in deze  derde week van september, iets dat natuurlijk gewoon bij het zich repeterend september gedrag behoort maar waarvan het volume dit jaar en paar streepjes verder openstaat. Het gat dat in de geldvakken van onze beurzen zit  wordt dit maal aardig uitgebuit ter prediking van de onderliggende motivaties die de spelers in deze politieke paringsdans  met de burgers uitvoeren. Blonde Geert legt de schuld van alles met name op èèn van de drie grootste religieuze bewegingen die in theorie aan elkaar verbonden zijn. De echte socialisten leggen traditiegetrouw de schuld bij de rijken en de Christelijke vertegenwoordigers leggen de schuld vooral bij de goddelozen.

Ik verwacht in de komende tijd een verharding van de strijd tussen deze  van elkaar verschillende levens filosofieën. De Britse historicus Ian Kershaw dicht op  niet aannemelijke gronden Blonde Geert minder succes toe dan dat Adolf Hitler dat in zijn tijd had. En ik hoop dat die professor en kenner bij uitstek van die Oostenrijker het echt bij het rechte eind heeft. Ik hoop dat Blonde Geert in het geval dat hij door een rechter gevangen gezet wordt niet dezelfde succesvolle kroontjespen zal hanteren als Adolf dat tijdens z,n gevangenschap in Landsberg Am Lech dat deed. Dat de aanhangster van Carl Marx ,s  gedachtengoed dat gedachtengoed niet reproduceert. Dat de vurige pleitbezorgers van de ideologieën van de vertegenwoordigers van Jezus in Rome en alle vertegenwoordigers van Martin Luther en Johannes Calvijn niet zo,n vernietigende greep op het leven van de burger heeft als in het verleden.

De hoop op een blije en veilige wereld vol kleur die men in Woodstock in 1969 had is natuurlijk nooit uitgekomen. Het is echter gelukkig ook nooit meer verdwenen wanneer ik weer David Crosby,  Stephan Stills , Graham Nash en Neil Young het nummer  Judy Blue Eyes hoor zingen. En koester ik stiekem nog een sprankje hoop op een wereld waarin een beetje menselijkheid iets dominanter aanwezig kan zijn dan dat het nu is.

Read Full Post »

Zelfzorg, zelfverrijking en bedrog

Zelfzorg is voor de mens  een noodzakelijke voorwaarde voor een zelfstandig bestaan. Maar al te vaak denken velen dat zelfzorg slechts een voldoende voorwaarde is voor een zelfstandig bestaan. “Als ik me maar zelfstandig kan aankleden en wassen, boodschappen doen en kan koken”  is de gedachte. Zo eenvoudig is dat echter niet, er zijn veel meer voorwaarden die een zelfstandig bestaan mogelijk maken. De beleidsmakers en maaksters op het ministerie van VWS denken maar al te vaak dat het zich zelfstandig kunnen wassen, aankleden, koken en boodschappen doen voldoende voorwaarden zijn voor die zelfstandigheid. En, wanneer dat niet voldoende is er nog mantelzorg geleverd kan worden door de direkte familie en een handje vol vrijwilligers. De beleidsmakers willen voor een dubbeltje op de eerste rij zitten, met een rotsvast vertrouwen dat zij er al het mogelijke voor hebben gedaan om de burgers die zelfstandigheid te bieden. De realiteit dat dit niet voldoende is gaan zij uit de weg, het is voor hen te duur.

Het ministerie van VWS is slechts èèn onderdeel van het kabinet. Een kabinet dat zeer goed in staat is om voor zich zelf  te zorgen. Heeft er een minister een zonnebril nodig  dan koopt hij dat wel op kosten van de burger. Hij heeft dat ding immers nodig om zelstandig z,n werk te kunnen doen.  Deze opstelling zogt er voor dat niet alleen de betrokken minister en, zo mag ik aannemen, betrokken ambtenaar daar persoonlijk voordeel mee heeft maar ook Geert Wilders.

Èèn van de meest elementaire voorwaarden voor een sociaal regeringsbeleid is de zorg voor een menswaardig bestaan voor hen die dat niet meer geheel zelfstandig kunnen. Het budget daarvoor mag in mijn visie niet geoormerkt zijn. Het is het collektief belang van allen in onze samenleving. Ministers, kamerleden en ambtenaren die alleen aan zichzelf denken vernietigen meer dan alleen de houdbaarheid van een zittend kabinet. Ze  vernietigen het vertrouwen in het politieke bestel. Iedere politieke bestuurder kan weten wat voor gevolg dat egoistisch handelen tot gevolg kan hebben. De geschiedenis heeft daar voorbeelden genoeg van.

Naar een ander wijzen of de schuld leggen bij organisatorische beleidsfouten, oude politiek (wat dat dan ook moge zijn) of de economische crisis is slechts een afleidingstaktiek.  Het zord er zeker niet voor om figuren met rascistische en fascistische ideeën geen kansen te bieden. Het maakt juist vrij baan voor populisme. Populisme waarmee mensen zoals Geert Wilders zich bedienen.

Allen die hier wonen vormen gezamelijk deze maatschappij. Een politiek die zich afzijdig houd van religie bewijst de samenleving geen dienst. Een politiek die zich alleen met èèn of twee religies bezig houd maakt dezelfde denkfout. Alles wat een samenleving vormd behoort verankerd te zijn in het politieke denkraam. Alle religie uitsluiten tast het wezen van de samenleving aan. Dat is even schadelijk als alleen het Islamitische onderdeel van deze samenleving afwijzen. Een maatschappij die niet in dezelfde mate voor al z,n burgers zorgt is gedoemd ten onder te gaan.

Read Full Post »

Een maatschappelijk schutkleurtje

Op  zondagmiddag van de zeventiende mei zag ik deze twee reeën verscholen in het bos dat grenst aan de Oostvaardersplassen. Het was zeker niet allerdaags voor de tijd van het jaar dat ze er zaten. Ze doen dat normaal gesproken vanaf de winter tot en met half april. Daarna struinen ze door de open vlakten van de Oostvaardersplassen. Ik ben er op getraind om deze dieren ondanks hun perfekte schutkleur toch vrijwel direkt te zien.. Veel dieren hebben het geluk dat zij zich door middel van kleuren kunnen verstoppen. Mensen zijn daar jaloers op en proberen zo iets na te bootsen door het dragen van kleding die wat kleur betreft aangepast zijn aan een bepaalde omgeving. Soldaten bijvoorbeeld lopen in een gevlekt groen bruinig pakkie rond door bos en heide en wanen zich daardoor minder zichtbaar voor de vijand. Als die soldaten, Engelse bijvoorbeeld, zo gekleed en verder nog met door dennetakjes versierde helmen door het Duitse Bielefeld lopen te marcheren vallen ze (dat heb ik werkelijk eens gezien) nogal op. Mensen zijn stukken beter in het camoefleren door hun gedrag aan te passen aan bepaalde omstandigheden. Onze maatschappij heeft af en toe ook een schutkleurtje. Een goed voorbeeld daarvan is het “kleurtje”  dat de gevestigde Oude Partijen zich aanmeten om het verschil tussen hen en Geert Wilders PVV te camoefleren in de hoop om de PVV minder zichtbaar te krijgen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de ouwe rotten , van PVDA tot en met het CDA zo uiterst knap op hun bek zijn gegaan met de laatste verkiezingen voor een Europees kabinet. Ze zijn net zo onzichtbaar geworden als een kamelion. Stemmen doe ik op mensen die op z,n minst hun verstand gebruiken en met bruikbare oplossingen komen. Geert Wilders doet dat niet en het is dan ook niet zo verbasingwekkend dat ik niet op hem gestemt heb. Maar alle dombo,s die ook verkiesbaar waren bleken voor mij ook te dom om èèn van hen te trakteren met mijn stem. Ik hoop maar dat zij allen weer gewoon hun eigen kleurtje krijgen en mij weer kunnen verleiden een stem uit te brengen waar ik volledig achter kan staan.

Read Full Post »

En toen kwam er een olifant………..

Plotsklaps kwam er voor sommigen  een einde aan het zweven op een roze wolk. Drie heren kwamen voortijdig aan bij de finish. Het moest van de Russische Autoriteiten. Want stel je voor dat die drie heren zelf de tijd zouden bepalen waarop zij voortijdig over de finish zouden stappen. Een internationale focus van Westerse landen op het minderheden beleid van de Russische Staat is iets dat Putin,s stromannen niet wensen te oogsten bij  de kans op een daverend succes voor de Slavische landen.

Zou Gordon,s  naam, Cornelis Willem Heuckeroth, zaterdag worden bijgeschreven op de lijst van namen van de te verwachten Moskouse arrestanten? Ergens hoop ik van wel. En hoop ik dat Gordon dan ook eens nadenkt over het sprookje van de Nederlandse emancipatie van minderheden. Ik geef toe dat het hier stukken veiliger is om voor de rechten van homosexuelen en andere bedreigde groepen op te komen. Om er daarvoor de straat op te gaan. Maar zijn homosexuelen hier dan echt wel zo geaccepteerd?  Wordt dat dunne laagje van acceptatie tegenwoordig niet dunner?  Het recht voor homosexuele onderwijzers en onderwijzeressen om op scholen kinderen les te mogen geven staat steeds meer onder druk. Het zijn niet alleen kleine groepjes leden van bepaalde ideologische groeperingen die zich  aan dit discriminerend gedrag schuldig maken. Het is een door een regeringspartij gewenst ideaal. En dat is minstens zo zorgelijk als dat wat er in Rusland gebeurd. Zo lang Gordon daarover zwijgt stemt hij er mee in. En komt de sprookjesachtige vrijheid voor homosexuelen ook hier weer een stukje verder weg.

Read Full Post »

Anders zou hun afdeling overvol raken

Er worden af en toe zinnen uitgesproken die meteen blijven hangen. Zinnen die je meteen verontrusten, kwaad maken of op een andere wijze verwonderen. Zoiets overkwam me zojuist, heerlijk genietend van m,n tweede bakkie leut zat ik de virtuele Volkskrant te lezen en daar trof ik zo,n zin aan. Op slag was ik alle vorige berichtjes die ik gelezen had kwijt en was m,n geest in de hoogste alarmfase. Het recht om te mogen sterven op een Intensive Care afdeling in welk ziekenhuis dan ook in dit land is iets dat alleen bepaald wordt door de specialist. Dat uitgangspunt is door de ” ethische commissie”  van de Nederlandse Vereniging van Intensive Care vast gesteld. De betrokken patient kan er niet meer op vertrouwen dat z,n naaste verwanten zijn of haar belangen nog kunnen behartigen. De naaste familie is door de specialisten opzij gezet. Zodra een specialist denkt dat verder medisch handelen zinloos is heeft hij zich het recht toegeeigend zelf te mogen beslissen over het recht op leven en dood. De motivatie die de voorzitter van de ethische commissie van die beroepsgroep daarbij gaf is hoogst verontrustend. ” Anders zou hun afdeling overvol raken”, veel simplistischder kan het onmogelijk nog gesteld worden. Zachtjes begint er in mijn hoofd een kakkafonie van kreten hoorbaar te worden. Vol is Vol en dergelijke schallen als echo,s door m,n hele wezen. Vlarden geschiedenis schieten als schimmen voorbij. Het lot van gehandicapten in het Duitsland van Adolf in aanvang naar de moordtechnieken die zo succesvol bleken te zijn in Sobibor en Auschwitz passeren de reveu. Ben ik nu paranoide of zo vreselijk getraumatiseerd door de verhalen over m,n vaders Shoa? Kan een mens zich het recht toe-eigenen om gewapend met de kreet ” anders zou hun afdeling overvol kunnen raken”  te mogen beslissen over andermans leven of dood?

Het recht om te mogen beslissen over leven en dood is een individueel recht. Het behoort aan niemand anders dan aan jezelf toe. Het leven in de Oostvaardersplassen maken voor mij dat wel heel duidelijk. Leven en dood gaat daar gelukkig  nog zonder enig menselijk ingrijpen. Maar ook daar is dat geen vanzelfsprekend recht meer. Ook daar wil een groep mensen het recht in eigen hand gaan nemen. Onder het mom van : dat is zo zielig, willen ze invloed hebben op het natuurlijke leven daar. In de winters bijvoeren bijvoorbeeld. En het gericht afschieten. En ik vraag me af hoe het nu toch komt dat er mensen zijn die menen de baas te mogen zijn over andermans leven en dood.

Read Full Post »