Dat er Rooms Katholieke priesters waren in Ierland, de Verenigde Staten van Amerika en Duitsland die in de afgelopen jaren in het nieuws kwamen vanwege hun sexuele aktiviteiten die zij met kinderen hadden verbaasde mij niet. Een celibatair leven is iets dat nu eenmaal tegen de wetten der natuur indruist. Zelfs als een mens er voor kiest om zich geheel aan z,n Schepper te onderwerpen, z,n leven geheel in handen te leggen van E-lohim en alleen hem lief te hebben, dan nog blijft de mens opgescheept zitten met zijn of haar sexuele drang. Dat ligt nu eenmaal vast in de chemisch-biologische programmering van het menselijke besturings systeem. Dat geestelijken, of het nu pausen zijn of monniken, een abt of abdes zich niet kunnen ontrekken aan aan deze wetmatigheid is niet nieuw. In de Joods-Christelijke, Islamitische geschiedenis waren de Aartsvaderen niet zonder vrouwen. waren zelfs Mosje ( die ook wel Mozes genoemd wordt) en Mohammed niet zonder vrouw. Als enigste uitzondering, zo wordt beweerd, was Jesjoea (die ook wel Jezus de gezalfde wordt genoemd) zonder vrouw. Èèn van Jeshoea,s vaste vrienden, de apostel Paulus schreef in èèn van z,n eerste brieven die hij aan de Korintiërs schreef ( 7:1-40) zijn gedachten over het huwelijk en ongehuwd zijn. Hier ligt het fundament van het Christelijke celibaat.
Het verbaasde me dan ook niet dat er nu ook berichten in de media zijn verschenen over Nederlandse paters die zich sexueel hebben misdragen, zich aan kinderen hebben vergrepen. Bij het lezen van dat eerste bericht uit de NRC dat gisteren verscheen kwam een roestige her-innering bij mij boven. Ik ken namelijk de congregatie van de Salesianen van Don Bosco. Ik ken vermoedelijk persoonlijk de paters, of ten minste èèn van hen, die bij dat misbruik van jongeren betrokken waren. Het betreft èèn persoonlijke ervaring met deze ène.op een ander internaat van deze religieuze club van de Salesianen. Het gebeurde op het internaat met de naam Don Bosco in Leusden. Die ene pater kon zich niet verzetten tegen z,n sexuele driften die bij hem boven kwamen . En hij koos mij uit als èèn van de jongetjes die hij daarbij nodig had. Lang heeft dat gelukkig niet geduurd doordat ik het thuis bij m,n ouders tijdens èèn van m,n weekenden thuis vertelde. Ik wilde namelijk niet meer terug op die zondag avond. M,n vader belde toen die hoofd pater van Don Bosco en eiste het vertrek van die “vieze pedofiele pater” . Ik mocht nog een nachtje thuis blijven zodat deCongregatie van Don Bosco de tijd had die pater te verwijderen van het internaat. Ze habben hem naar het nu in opspraak geraakte internaat in s,Heerenberg gestuurd. Veilig verstopt voor de buitenwereld.
Op de volgende dag dat ik dus weer (met onnoemelijk veel tegenzin) weer terug kwam op het internaat daar in Leusden moest ik me meteen melden bij de pater die leiding gaf aan de LTS die er bij gevestigd was. “Ik moest niet denken dat ik een superheld was. Ik was maar helemaal niets. Ik was een nul”was de strekking van de preek die ik van deze pater kreeg. “Ik had het leven en de mogelijke carriëre van die pater in kwestie naar de challemieze geholpen. Wie dacht ik wel te zijn om dat te doen”. Alvorens ik me weer in het dagelijkse leven van het internaat mocht begeven moest ik eerst in m,n èèntje de koer ofwel het schoolplein op het terrein van Don Bosco vegen. Als een extra vernedering na dat intimiderend gesprek dat in feite slechts èèn monoloog was. Onder de ogen van iedereen, paters en kinderen.
De rest van de jaren die ik er zat hebben die paters mij constant laten merken hoe ze over me dachten. Maakten zij mijn leven daar onmogelijk. En als klap op de vuurpijl stuurden ze mij twee maanden voordat ik mijn eindexamen van de LTS, het was bij het begin van de Paasvakantie in 1966 weg. Werd ik van het internaat getrapt. De motivatie die ze er aan gaven was dat het om godsdienstige redenen gebeurde. Uiteindelijk was ik op de eeste plaats maar een joods jongetje, was mijn interpretatie. Het paste bij de geschiedenis van dat gebouw dat ooit, tijdens de bezetting dienst deed als onderkomen voor de Duitse staf en z,n personeel van Kamp Amersfoort. Een schooldiploma heb ik nimmer gehaald. School was voor mij verder taboe geworden. Want hoe leg je in hemelsnaam bij een aanmelding bij een andere LTS uit dat je van de eerdere school bent afgetrapt, wat de rede daarvoor was?
Het heeft natuurlijk een behoorlijke impact gehad op mijn verdere leven. Vanaf dat eerste moment in 1964 heb ik me terug getrokken en geloof nergens meer in, vanaf dat moment was de wereld mijn wereld niet meer. En moest ik een nieuwe maken. Nog steeds zijn er af en toe mensen die me nu vertellen dat het al zo lang geleden is en niet willen geloven dat ik er nog steeds last van heb. Zoals een psychiater dat deed bij mijn laatste herkeuring voor de WAO. Ik heb het gewoon veilig weg gestopt in een klein doosje, een doosje waar ik eigenlijk nooit meer in kijk. Zo af en toe komt er die ene roestige her-innering er eventjes uit, zoals nu.
Passieflower 
Volgens mij zijn de meeste paters homofiel of pedofiel. Dat neemt niet weg dat dit soort zaken absoluut niet door de beugel kan. Een kind vergeet dat nooit. Sterkte, als dat doosje af en toe eens even open gaat.
In plaats dat die paters het met mekaar doen of even bij een stel nonnen op bezoek gaan. En vaak ontlopen ze nog straf ook, worden ze gewoon naar een ander instituut overgeplaatst waar ze weer nieuwe slachtoffertjes vinden. Ziek eigenlijk dat soort gasten, preken ze over anderen die zoiets doen en blah blah, en homo zijn mag al helemaal niet van hun grote baas. Scheinhijligerds
Herkenbaar, in die zin dat ik zulke verhalen vaker heb gelezen.
Natuurlijk hebben die mensen hun driften.
Alleen ontkennen ze dat.
En dat is volgens mij ook de kern van de religie, de ontkenning van de echte waarheid.
Ik heb begin jaren zeventig op dezelfde school en internaat gezeten. Er was niets veranderd. Een deel van het personeel was vriendelijk, betrokken en echt met ons begaan. Maar er waren er die ronduit sadistisch en volkomen krankzinnig waren. Mij is het misbruik bespaard gebleven maar we wisten allemaal wel van die éne jongen die snachts niet in zijn eigen bed sliep. Doodsbang waren we voor die sadisten. Ik ben wel eens zo vreselijk in elkaar geslagen door een groepsleider dat ik vier weken niet naar huis kon. Ik had twee blauwe ogen, losse tanden, kneuzingen over mijn hele lijf. De “arts” die mij onderzocht was een van hen, ook een pater. Moest me niet aanstellen. Waarom dat pak slaag? Omdat ik mijn bord niet leeg at. Ik had het zelf opgeschept dus moest het opgegeten worden. Die sadist stond naast me en ik, 12 jaar oud, kon van angst geen hap meer weg krijgen. Hij sloeg me met volle vuisten de hele eetzaal door en hield pas op toen ik niet meer reageerde. Het heeft mijn leven veranderd. En niet ten goede.
Lieve Leibele… ik weet niet wat ik hierop moet zeggen….
Sterkte is alles wat ik kan zeggen….
En een dikke knuf
XXX
Ik had het zelfde als Morgaine. Dat ik een beetje zonder woorden zat. Wat een vreselijke gebeurtenis in je leven is dit.
De menselijke drang naar seksuele activiteiten wordt door een heel legertje hormonen aangevoerd, en zal de mens nooit kwijt raken. Geen een levend organisme trouwens.
Ongelofelijk, wat een hypocriet zooitje is dat toch. Ook al kijk ik er ook niet raar van op om die reden die jij al beschrijft in het eerste gedeelte. Ik vind het wel erg dat jou dat is overkomen als kind. Uit huis geplaatst is al geen pretje en dan dat ook nog meemaken.
OT, Bedankt nog voor je linkje, dat is dan nog een goede herinnering van jou!
Hai Leibele,
wat een dramatisch verhaal.
Waarom zou je daar geen last van hebben?
Eigenlijk zouden die paters, die jou zo mishandeld hebben en je uiteindelijk vlak voor het eindexamen van school hebben gestuurd, jouw leven lang een groot maandbedrag moeten geven ter genoegdoening, zodat jij niet je hand hoeft op te steken en hoeft te “smeken” om een uitkering.
Wat betreft die “Jesjoea” was die met al zijn vriendjes ook niet homo? Of was hij getrouwd met die mooie dame: Maria Magdalena.
Ik weet er verder weinig van, want ik ben daar helemaal niet in opgevoed.
Maar ik weet wel, dat ik, net als jij:
NERGENS MEER IN GELOOF!
Je schrijft mooi.
groet en lechajim van Marlou
.
@Me: Ze worstelen in ieder geval wel met sexuele gevoelens. Niet alleen die paters, zeker iedere Rooms Katholieke geestelijke, man of vrouw.
@Mannie: Dat “met elkaar doen” is voor hen vaak nog niet voldoende.
@Renesmurf: religie heeft hier op zich niets van doen, het heeft er niets mee te maken. Het probleem is niet de ontkenning van de driften maar juist het er aan toegeven.
@Morgaine: Dank je wel. Het is tegenwoordig aardig “ingesleten”. De schade is in die zin ongrijpbaar geworden.
@Redstar: Het beroerde is echter dat dat leger aardige aanvallen kan uitvoeren. Niet alleen door daden maar ook, zoals nu met de communie en homo,s in woorden.
@Liesbeth: Het was vooral alles wat na die daad gebeurde. De manier van wraak nemen, de reactie van m,n ouders uiteindelijk (ik moest namelijk gewoon terug).
Marlou: Een genoegdoening voor deze daden bestaat niet. een financiele “aflaat” zou ik nooit accepteren omdat het uiteindelijk niets goed maakt.
De procedure bij “hulp en recht” is niet bepaald uitnodigend. Hun hulp is niet iets waar ik nu op zit te wachten.
http://www.hulpenrecht.nl/proceduretekst.html
En ja, Jesjoewa had twaalf vaste vriendjes. Vriendjes die al volwassen waren.
Geachte Leibele,
Bij de sectie ‘over mijzelf’ heb ik al een reactie geplaatst maar voor de zekerheid doe ik dat ook hier onder het betreffende verhaal.
Ik hoop dat u contact met mij opneemt. Dat kan via martin.de.wit@rtvutrecht.nl of 030-8500697. U kunt dan vragen naar Martin de Wit.
Met vriendelijke groet,
Martin de Wit
Ik herken dit, want ik heb ook vijf jaar op dat internaat in Leusden gezeten. Ik ben er 2 keer weggestuurd en weer aangenomen na aandringen van mijn ouders die toendertijd 15000 gulden per jaar betaalden voor mijn verblijf daar.
Ik herinner me de uitbarsting van Van Luyn, nadat ik hem onderbrak tijdens een gesprek met een groepsleider over mij; ik vroeg beleefd of ik wat mocht zeggen, maar hij barste in woede uit en hij schreeuwde “Wegwezen, pak je spullen maar, er is hier geen plaats voor jou.” Ik werd bij de ingang aan Dodeweg gebracht en mocht verder uitzoeken waar ik heen ging. Ik ben naar het gemeentehuis van Amersfoort gegaan en heb me als dakloze gemeld, al wisten ze daar ook niet wat ze met me aan moesten. Na een maand getouwtrek was ik weer terug op het internaat en ik kreeg een half jaar huisarrest, zogenaamd om een andere reden.
In deze gehele periode heb ik nooit gemerkt dat er sprake zou zijn seksueel misbruik door paters of groepsleiders. Ik denk wel dat een groot deel van alle volwassenen die bij het internaat betrokken waren, een zekere homofiele aard of neiging hadden. Ik denk dat dit in het christelijke jeugdwerk -als ik het zo mag noemen- eerder regel dan uitzondering is.
Wat mij persoonlijk erg stoort is de dubbele moraal, de letterlijke schijnheiligheid van mensen die de macht hebben over kwetsbare kinderen. Het dubbele gezicht, de valse schijn. Deze mensen verstoppen zich veilig achter de muren van de christelijke waardigheid, waar je vooral niet hardop hoort te zeggen wat iedereen al lang denkt en weet.
Goeden Avond ,al surfend op deze site beseft ik op eens dat mijn broer daar ook heeft gezeten in het internaat om een opleiding te doen . Sinds hij daar weg was vertoonde hij afwijkend gedrag de vreemste dingen gebeurden er toen . ik heb sterk het vermoeden dat hij ook slachoffer is geweest van de broeders of andere mensen daar .Zo is hij nooit getrouwd heeft nooit een vriendin / vriend willen hebben nooit geen seks gehad .hij is nu 68 jaar ik denk dat hij in de jaren 1954 /55 /56 daar geweest is al weet ik het niet meer zo zeker het al zo lang geleden .Ik hoop dat hij ooit genoegdoening en respect krijgt van de paters salesianen . Want ik weet nu zeker dat dit zijn hele leven heeft bepaalt en beinvloed .Hij heeft hier altijd last van gehad levenslang Er zijn nog veel meer dingen voorgevallen maar het is te veel om op te schrijven . Weet u iets over deze jaren ??en zou u mij hier over willen vertellen ?? want dan snap ik mijn broer ook beter. Hartelijke dank voor het lezen .
@Martin: Ik heb mijn verhaal gedaan in dit logje over die Salesianen. Er valt eigenlijk niets aan toe te voegen. De enigste media die ik er over op de hoogte heb gesteld is de NRC. Op de dag dat zij voor het eerst over dit onderwerp publiceerden. Per e-mail. De betrokken journalist heeft terug gereageerd met de vraag om een gesprek. Hij was met name geinteresseerd in de namen en rugnummers van de daders. Deze moeten in mijn geval al stokoud of overleden zijn. Mijn beklag doe ik niet bij “Hulp en Recht”. Zij hanteren de jurridische procedures van het Kerkelijk Recht. Die zullen dan ook altijd in hun eigen voordeel uitpakken en zo hun belang dienen. Niet van de slachtoffers.
@Jan: In de periode dat ik op Don Bosco zat had ik een vriendje daar die toevalligerwijs ook Jan heette. Ik verbleef daar tussen 1963 en 1966. Het hoofd daar in die periode was een andere dan die bisschop van Rotterdam. De Prefect daar in die periode was Pater Zeegers. Een bijzonder authoritair en soms geweldadig heerschap.
Ha Leibele,
Hartelijk dank voor je reactie. Is het ook mogelijk dat ik je e-mailadres krijg. Dat communiceert misschien wat makkelijker. Ik heb namelijk nog wel een aantal vragen. Zo begrijp ik uit je reactie dat je publiciteit in zekere zin misschien wel op prijs stelt. De vraag is even, op welke manier. Heeft het NRC uiteindelijk ook nog iets met je verhaal gedaan?
Vriendelijke groet,
Martin de Wit
Leibele,
Toen ik de berichten in de media las,moest ik idd aan jouw verhalen over Don Bosco denken.
Ik bel je binnenkort wel weer, had even een ***week.
Knuffel.
Echt erg allemaal. Ik moet nog regelmatig aan je denken. Gisterenavond heb ik Rondom 10 gekeken en die discussie was wel goed. Toch zat er nog een priester dacht ik die durfde te beweren dat de meeste mensen er toch nog zo’n fijne tijd hadden gehad en dat het in verhouding maar om een paar mensen ging. En dan ging het om ‘s-Heerenberg. Men heeft het al zo lang onder het tapijt geschoven en nog..
Ook ik heb op Don Bosco Leusden gezeten. Leuke tijd daar gehad. Er is nu erg veel tumult over misbruik van de salesianen. Niet dat ikzelf slachtoffer ben, maar ik weet van een toenmalig groepsgenoot/vriendje (naam nog bekend bij mij) dat hij bij een salesiaan ook bepaalde handelingen moest verrichten! Ook die salesiaan weet ik nog van naam.
Hij was toen net beëdigd nota bene!
Ik zat in in de jaren ’74-’75 (groep 1) en ’75-’76 (groep 2)1974 bij “stagiair Pieter Bokkers”, Pater Maas, Ben Aben, Pater Roelofs.
Hebben andere van jullie ook die geluiden gehoord van groepsgenootjes??
Ps. Ik ben op een ander forum door hem met een email benaderd om mijn bericht weer te verwijderen… Kennelijk heeft hij er belang bij om alles onder de pet te houden!
Was die jongen J.L. ? en de salesiaan in kwestie niet de stagiair en ook niet een van de paters die je hierboven noemt?
J.L. Klopt! Helemaal en de schijnheilige selesiaan is B.A.
Dat ben ik dus.
Ik wil verder anoniem blijven.
Wat ik nog weet is dat ik op zijn kamer moest komen en in mijn onderbroek (…) tegenover hem moest gaan zitten. Weet niet zeker of er nog meer gebeurd is, wel altijd getwijfeld of dat er nog iets anders gebeurd is. Soms heb ik het idee dat ik iets verdring. Maar dat hoeft nergens op gebaseerd te zijn.
Besef me dat ik voorzichtig moet zijn. Een vinger is soms snel gewezen.
Ik heb het later altijd beschouwd als een staaltje amateur-psychologie van de betreffende Salesiaan, maar ben het nooit vergeten. De recente berichten over geestelijken die hun handen niet thuis konden/kunnen houden deed bij mij de haren recht overeind staan.
Komt dit overeen wat ik je, blijkbaar, destijds heb verteld?
We hadden in ons groepje 2! mensen met de initialen J.L. Jos en Joris.
Ik weet wel dat je méér vertelde wat er gebeurt was als dat je je wellicht kan herinneren. Je was nerveus en lachte e.e.a een beetje weg die volgende ochtend aan de ontbijttafel.
Ik ben hier zo van onder de indruk geraakt dat ik dit NOOIT vergeten ben.
Daarna heb ik alle nachten met mijn hoofd onder de dekens geslapen om maar niet op te vallen. 1 x heeft B.A ook mij geprobeerd wakker te maken, maar ik deed met mijn hoofd onder de dekens net of ik in diepe slaap was, maar scheet ondertussen peuken. (de schoft!)
Ook had hij regelmatig losse handjes. Ik weet dat hij altijd in de clinch lag met ene Arjen. Die trok op met het groepje met een “Eddie uit Vlissingen” en onze Surinamer Jimmy van Riet.
Het was Joris toch die werd lastiggevallen door die Salesiaan?
Volgens mij wat jet Jos Looman die bij Ben Aben op de kamer moest komen. Tenminste Joris was de persoon met wie ik het meeste optrok. Van hem heb ik nooit echt gehoord dat hij ook slachtoffer is/was…
Nu heet het kabinet besloten dat niet alleen Sexueel misbruik onderzocht moet worden (commissie Deetman heeft trouwens ook boter op het hoofd… #doofpot)
Maar nu gaan ze óók fysiek geweld onderzoeken.
Ben Aben kan z’n borst natmaken. Hij sloeg een paar keer per week leerlingen(kinderen nog) vakkundig in elkaar!
Dát is volgens mij voor NIEMAND op Don Bosco een geheim! Oók voor de toenmalige leiding niet!!! Meneer Mars!
Die zijn m.i. dus medeplichtig aan geweld tegen minderjarigen.
@Sunny: We hadden toen een twee-wekelijkse broer-zus relatie.
@Liesbeth: De werkelijke omvang van dat misbruik gaat terug tot in het begin van de Rooms-Katholieke Kerk.
@Victor Bak: Mijn periode op Don Bosco was van 1963 tot en met 1966. Pater Maas klinkt me bekend in de oren. In het eerste jaar sliepen wij kinderen nog op de oude slaapzaal. Die stond naast het oude hoofdgebouw. Die slaapzaal was heel groot, vol met bedden naast elkaar. Met als enigste afscheiding een klerenkast. De Pater die over ons moest “waken”sliep zelf in een hoekje, achter een gordijn. En daar was de plek waar gestraft werd als je je handen onder de dekens had, hij liep voortdurend rond om alle handjes te controleren.
er waren inderdaad nogal wat verhalen hoor. Zonder fantasie, maar daar kwam je, als je pech had dan ook wel achter.
Als je me de link naar dat forum zou willen geven, graag.
@leibele. De url is http://toinevanrossum.write2me.nl/
Succes.
Leuke en minder leuke herinneringen aan “Don Bosco” van 1960-1964. Een keer heeft een pater een misbruikpoging gedaan bij mij. Ik draaide mij om, schopte hem in zijn kruis (het enige echte) en heb er nooit meer iets van gehoord. Het strenge regime, elke dag naar de kerk, 3 maanden van huis, beperkte vrijheid stond mij niet zo aan, maar ook veel gelachen en uitgevreten. Ik stel het op prijs als iemand reageert die mij nog kent.
Met vriendelijke groet,
Thei (Theo) Luijten
Ik heb in de periode van 1963 tot 1967 op don Bosco gezeten. Op enkel goede na was het een grote toestand wat de paters de jongens aandeden. Het lichamelijk geweld was enorm. Er was een broeder die als bijnaam sabeltje heett, die sloeg je nieren er bijna uit. Ook ik ben weggelopen maar de volgende dag weer terug. Het waren vier jaar lang een grote negatieve toestand. Ik heb gezien hoe de paters diverse jongens hebben misbruikt. Ik ben nu 64 jaar maar moet er nu nog veel aan terug denken. Geloven is goed maar dat dit kon gebeuren is niet normaal. De paters gebruikten hun macht door te slaan en te bedreigen.ik kan mij goed voorstellen dat dit een levenslange trauma veroorzaakt.ik ben een aantal jaren geleden nog eens terug gegaan maar mijn emoties waren zo hoog dat ik heb besloten nooit meer te gaan. Gelukkig heb ik mijn kinderen anders behandeld.
Ik heb op Don Bosco Leusden gezeten.
Wij hadden daar ook zo’n schijnheilige salesiaan Ben Aben genaamd die zijn handen niet kon thuishouden.
Geweld tegen weerloze pubers is zooóóó (tja geen woorden voor)
Dat ‘soort mensen’ zou ik best gráág nog eens tegen komen. Dan zijn de rollen omgedraaid.
Victor Bak
Ik heb op Don Bosco gezeten en heb ook ‘de eer gehad eens in het patershuis op een cel te mogen komen’. Ik kan uit persoonlijke ervaringen bevestigen dat er hier wel degelijk intieme contacten en avances plaatsvonden. Het verhaal van O.H. kan ik bevestigen en weet mij de naam van de lekenbroeder te herinneren. Ook weet ik dat hij vrij snel is uitgetreden en is getrouwd, ergens woonachtig in de omgeving (ik dacht Hoevelaken). Volgens mij heb ik de VUTO in 1965 met diploma verlaten, een begeerd papiertje waarmee je direct naar het HBO kon zonder eerst naar het MBO te moeten. De periode op Don Bosco zijn voor mij wel levensbepalend geweest. De paters gebr. van Lochem waren geweldig waarbij de oudste bijna sprekend op Don Bosco leek, zijn jongere broer met krullend haar deed altijd fanatiek mee op de koer met de sport tijdens de speelkwartieren. In de VUTO werden we vooral in zelfredzaamheid getrained en deden ook werkelijk alles zelf hetgeen in de rest van mijn leven goed van pas is gekomen. Namen die ik mij herinner zijn Peter (Piet) van Brandeburg uit Elst en Francis Ernst uit Den Haag
Ik ben in de hele zeventiger jaren regelmatig op bezoek geweest op Don Bosco Leusden, voor mij was bij jullie alles anders en veel vrijer als bij ons op st Louis. Jongere leiders / salesianen en buitenschoolse contacten waaronder meisjes, dat hadden wij niet.
Wij hebben nog regelmatig tegen jullie gevoetbald, nou ja, dit waren vaak meer mat partijen, afreageren denk ik.
Die wedstrijden waren ons buitenschoolse contacten als was het toen op ons veld en nooit op die van jullie, wij kwamen niet buiten de poort.
In die tijd was jullie leiding voor mijn “kinder”gevoel, jong en modern, die van mij stonken naar sigaren en leken op mijn opa’s.
Was ook aanwezig bij jullie toen een schedel werd gevonden vlakbij gedenk monument kamp Amersfoort wat een mediahype werd.
Vanaf eind zestiger jaren elk jaar naar kamp Assel en vanaf mijn zestiende leider op kamp Assel.
Na St. Louis met een aantal van jullie (tweeling Hans en Wim) op Ter Eem gezeten, mijn eerste gemengde klas, bleef dus gelijk zitten.
Ben dus ook een internaat’s kind, moeilijk met emoties maar het beschreven misbruik emotioneerde mij al jaren.
Niet alleen om wat jullie is aangedaan, maar meer omdat ik het niet heb gezien, het niet heb kunnen verhinderen.
Ik heb geweld gezien op SL maar ik denk niet ondergaan, ik was een Alpha jochie.
Mensen waar ik tegen op zag via Deebeetje en de Assel kampen en waar ik ook een hechte vertrouwens en vriendschapsband mee had en waarvan sommige hierboven al dan niet niet genoemd, kende ik allemaal. Ook een nog grotere waslijst aan namen werkzaam op st Louis lijken zich hier aan schuldig te hebben gemaakt. Ik heb het nooit geweten of gezien maar ik heb het altijd wel gevoeld, was te jong om het te zien en mogelijk te onschuldig om te begrijpen.
Herken het verhaal van Victor..machteloos en nooit vergeten.
Ik ken B.A, P.B, P.M en anderen.
Heb ook het een en ander gelezen over L.W, iemand die ik hoog had en nog steeds en hoop hem hier nog eens over te spreken omdat ik het niet snap.
Deze site is al een tijd niet gelezen, maar misschien zie ik nog een reactie?
Groet
Jos
Beste Jos. Als oud leerling van Don Bosco in Leusden heb ik natuurlijk wel de ervaringen daar opgedaan. Ik heb de commissie Deetman destinds verwittigd van de zaken welke ik zelf ervaren heb zonder daarbij de namen van paters of novicen te vermelden want ik was oud genoeg om dingen te weigeren of toe te laten. Het keiharde meezingen op de cour met het i can get no van de stones was niet de weergave van de daadwerkelijke acties. Verder kijk ik terug op een waanzinnige periode aldaar die mijn leven geheel gevormd heeft.
d
Ik heb in 1974 75 in groep 2 gezeten .. Maar ik zie 2 Victor Bak . Dat is verwarrend voor mij . 1 in 74 -75 en 1 in 63 t/m 66